Życie to kierat, świat to paździerz

Są książki, które człowiek męczy i męczy. Mimo że fascynujące, trudno je skończyć, bo trudno jest się pogodzić z faktem, że będzie istnieć życie bez czytania dalszego ciągu tej historii.Krótka historia jednego zdjęcia to nie jest taka książka.

Dużo kwiecistych metafor, przyzwyczajania się do nietypowego stylu, brnięcia przez nieinteresujące historie... Ale też mnóstwo ciekawostek, których gdzie indziej bym chyba nie znalazła, trafnych spostrzeżeń i brawurowych porównań – przeczytałam nowy reportaż z serii amerykańskiej Czarnego, San Francisco. Dziki brzeg wolności Magdy Działoszyńskiej-Kossow.

Jestem winna tej serii powrót do Bielin i dokończenie recenzji. Przygotowałam więc drugą część, w której znęcam się nad Żercą i Przesileniem, czyli odpowiednio trzecim i czwartym tomem serii Kwiat paproci. Uwaga na spojlery, tym razem w ogóle nie zwracam na nie uwagi!

... i który okazał się bardzo przyjemną serią! Wyobraźcie sobie, że Mieszko I nie przyjął chrztu. Polska jest monarchią, w której zabobony mają się szczególnie dobrze, a każda lekarka jest zobowiązana zrobić roczne praktyki u szeptuchy, najlepiej na wsi. Prócz tego nic się nie zmieniło – każdy ma telefon, istnieją seriale, popkultura, telewizja... Seria ma specyficzny klimat, znajdziemy w niej dużo biegania po lesie (również nago) oraz postacie, które przez większość czasu denerwują swoją bezmyślnością, ale ostatecznie okazują się dość interesujące. Zapraszam na pierwszą część bezspojlerowej recenzji.


Kryzys i porównanie Książki te wespół z Dumą i uprzedzeniem oraz czwartą częścią serii o Cormoranie Strike'u (Zabójczą bielą, o której może niedługo napiszę) pióra Roberta Galbraighta vel J. K. Rowling wyciągnęły mnie z kryzysu czytelniczego, który od paru lat miał się świetnie i zatruwał mi egzystencję, nie zamierzam więc na nie tak bardzo narzekać, chociaż na pewno wiele rzeczy mo…